ກ່ອນຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອ: ຄຳຖາມທີ່ຄວນພິຈາລະນາ
ໃນການຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອ ການພິຈາລະນາຄຳຖາມທີ່ມີເນື້ອຫາຊັດເຈນສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງອາດຈະຕ້ອງການການຊ່ວຍເຫຼືອ ເພື່ອປະເມີນ mood ແລະ symptoms ແບບພື້ນຖານ ແລະຕັ້ງຈຸດເລີ່ມສໍາລັບການຮັບການ screening ຫຼືໃຊ້ self-assessment ກ່ອນປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານ ເພື່ອຮັບມືກັບຂໍ້ມູນໃນການຕັດສິນໃຈຕໍ່ໄປ.
ກ່ອນທີ່ຈະຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອ ການພິຈາລະນາຄຳຖາມຂອງຕົວເອງແມ່ນຂັ້ນຕອນສໍາຄັນທີ່ຊ່ວຍກຳນົດວ່າທ່ານຈຳເປັນຕ້ອງຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ຫຼືພຽງຕ້ອງການກວດສອບເບື້ອງຕົ້ນ. ຂໍ້ມູນນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈປັນຫາທາງ mental health (ສຸຂະພາບຈິດໃຈ) ແລະຮູ້ວ່າຄວາມຕ້ອງການຂອງຕົວເອງແມ່ນແນວໃດ. ບົດຄວາມນີ້ເປັນຂໍ້ມູນພື້ນຖານ ແລະບໍ່ແທນການວິນິດທາງແພດ.
screening ແລະ questionnaire: ວິທີການຕວດສອບ
ເຄື່ອງມື screening ຫຼື questionnaire ແມ່ນວຽກທີ່ຊ່ວຍປະເມີນລະດັບຄວາມສຸຂະພາບຈິດໃຈຂອງຜູ້ຄົນ. ການເຕັມແບບຖາມເພື່ອ self-assessment ຫຼືໃຊ້ screening tool ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ມີຂໍ້ມູນເລີ່ມຕົ້ນກ່ອນການປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານ. ຜົນທີ່ໄດ້ຈາກ questionnaire ບໍ່ແມ່ນການ diagnosis ນັ້ນແຕ່ເປັນເຄື່ອງມືທີ່ຊ່ວຍສະຫຼຸບຮູບແບບຂອງ symptoms ແລະ mood ທີ່ຄວນຕິດຕາມ.
mood ແລະ symptoms: ສັນຍາລັກທີ່ຄວນສັງເກດ
ການສັງເກດການປ່ຽນແປງຂອງ mood ແລະ symptoms ແມ່ນຈຸດເລີ່ມທີ່ຈຳເປັນ. ອາການທົ່ວໄປທີ່ຄວນສັງເກດລວມມີຄວາມເສຍໃຈຕໍ່ເນື່ອງ, ຂາດຄວາມສົນໃຈຕໍ່ກິດຈະກຳ, ພູມເສົາ, ບໍ່ມີພວມພາລະສົນທາງອາຫານ ຫຼືປັນຫານອນ. ການບັນທຶກ symptom ແບບລະວັງແລະການສະໝອງລະຫວ່າງວັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຊ່ຽວຊານສາມາດວິນິດໄດ້ຖືກຕ້ອງ.
wellbeing ແລະ anxiety: ການພິຈາລະນາການຮັກສາ
Wellbeing ແມ່ນການປະເມີນຂອງຊີວິດທິດທາງຈິດໃຈ ແລະ anxiety ແມ່ນອາການທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງຖືກພິຈາລະນາ. ການຖາມເພີ່ມເຕີມເກັບຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບການນອນ, ພະລັງການແລະຄວາມສາມາດໃນການຈັດການຄວາມຄິດຈະຊ່ວຍກຳນົດວ່າຕ້ອງການ counseling ຫຼື support ຫຼືບໍ່. ການປະເມີນ wellbeing ທີ່ລະອຽດຈະນໍາໄປສູ່ແຜນການຮັບການທີ່ຢືນຢັນ.
diagnosis ແລະ counseling: ບົດບາດຂອງຜູ້ຊ່ຽວຊານ
ການຮັບຮູ້ຜ່ານ screening ແມ່ນຂັ້ນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ; diagnosis ຕ້ອງການການປຶກສາຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານ. Counseling ແມ່ນການສອບຖາມທີ່ອອກແບບເພື່ອຊ່ວຍກຳນົດແຜນຮັບການທີ່ມີຄວາມເໝາະສົມຕໍ່ບຸກຄົນ. ການປຶກສາທາງຈິດໃຈສາມາດຊ່ວຍແນະນໍາວິທີຈັດການອາການແລະການເລືອກ therapy.
therapy ແລະ resilience: support ແລະ outreach
Therapy ແມ່ນມາດຕະຖານສໍາລັບການຈັດການອາການແລະສ້າງ resilience ໃນຫຼາຍສະຖານະ. Support ແລະ outreach ຈະເປັນການສົ່ງຕໍ່ການຊ່ອຍເຫຼືອຢູ່ໃນຊຸມຊົນ ເຊັ່ນ local services ແລະກຸ່ມສະໜອງ. ການຮ່ວມມືລະດັບຊຸມຊົນຊ່ວຍເພີ່ມການເຂົ້າເຖິງການຮັບການແລະສ້າງການສົມທົບທີ່ດີຂຶ້ນ.
ສະຫຼຸບ: ການພິຈາລະນາຄຳຖາມກ່ອນຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອແມ່ນຂັ້ນຕອນຢ່າງຫນຶ່ງທີ່ຈຳເປັນສໍາລັບການຕັດສິນໃຈ. ການໃຊ້ screening tool ແລະ questionnaire ສາມາດຊ່ວຍເຂົ້າໃຈ mood, symptoms, wellbeing ແລະ anxiety ແລະຊ່ວຍກຳນົດເນື່ອງຂອງຄວາມຕ້ອງການ diagnosis ແລະ counseling. ຂໍ້ມູນນີ້ເປັນຂໍ້ມູນພື້ນຖານ ແລະບໍ່ແທນການວິນິດທາງແພດ.
ການປະຕິເສດ: ບົດຄວາມນີ້ເພື່ອຂໍ້ມູນທາງທວຽງເທົ່ານັ້ນ ແລະບໍ່ໃຫ້ເປັນຄໍາແນະນໍາທາງການແພດ. ກະລຸນາປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານທາງສຸຂະພາບສໍາລັບການແນະນໍາແບບບຸກຄົນ ແລະການຮັບການຮັກສາ.
